Białaczka

Białaczka

Białaczka, która posiada też łacińską nazwę leucaemia, to wspólne określenie grupy chorób nowotworowych, które atakują układ krwiotwórczy. Popularna nazwa ma bezpośredni związek z faktem, iż krew u osoby chorej, ma rzeczywiście białe zabarwienie. Z kolei łacińska wersja to efekt tego, że w trakcie choroby następują jakościowe i ilościowe zmiany leukocytów we krwi, szpiku oraz narządach wewnętrznych. Szczególnie zagrożona jest śledziona i węzły chłonne. Znany jest podział białaczki na cztery podstawowe rodzaje. Są nimi: ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, ostra białaczka limfo blastyczna i przewlekła białaczka limfatyczna.

Pierwsza z nich, czyli ostra białaczka szpikowa (AML) to choroba, której źródłem jest rozplem nowotworowy prekursorów komórek krwi. Polega to na dojrzewaniu komórek, w których znajdują się znaczne ilości mieloblastów oraz innych form niedojrzałych. Poza tym występują też zaburzenia proliferacji, a więc umiejętności organizmów żywych do gromadzenia komórek. Ostra białaczka szpikowa atakuje przede wszystkim dorosłych, a tylko co piąta osoba z AML to dziecko.

Przewlekła białaczka szpikowa (CML) to choroba należąca do zespołów mieloproliferacyjnych, a więc takich które mają nadmierną produkcję jednego lub więcej składników morfotycznych krwi. Tak naprawdę powód CML nie został jeszcze precyzyjnie ustalony. Jedyne określenie przyczyny ma związek z promieniowaniem jonizującym. Głównym dowodem na słuszność tej tezy, mają być statystyki, które jednoznacznie wskazują na zdecydowany wzrost zachorowań w Japonii po atakach atomowych do jakich doszło w Hiroszimie i Nagasaki (rok 1945).